İdil Sanat ve Dil Dergisi
www.idildergisi.com
Cilt 2, Sayı 10  Güz 2013  (ISSN: 2146-9903, E-ISSN: 2147-3056)
Attila DÖL, Pelin AVŞAR

NO Makale Adı
1382372198 MİNİMALİZM AKIMI KAPSAMINDA NESNE ANLAYIŞININ YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

ÖZET
Soyut dışavurumculuğun biçime ve duyguya verdiği aşırı öneme karşı bir tepki olarak 19. Yüzyılın ikici yarısında ortaya çıkan Minimalizm, süslü dekoratif unsurlardan uzaklaşarak sadeliği savunmuş, nesnenin sadece nesne olma özelliğine dikkat çekerek geometrik ögelerin birim tekrarlarını kullanmış ve yalınlığı ile elit bir estetik biçim kavramı geliştirmiştir. Kompozisyonlarda figüratif ve hikâyeleştirilmiş anlatımı reddetmiş, sanat eserinde var olan biçimleri ve rengi en aza indirgeme düşüncesini temel prensip edinerek, eseri her türlü nesnel çağrışımdan arındırmaya çalışmıştır.
Başta resim ve heykel olmak üzere edebiyat, sinema, müzik ve mimarlık gibi birçok sanat dalında da kendisini hissettirmiş olan bu akım, eserlerin bütünüyle nesnel ve ifadesiz olması, tasarımın ön planda tutulması ve gerek renk gerekse biçimsel değerlerin en aza indirgenerek estetik bir tavır ile uyumlu ve ahenkli bir şekilde bir araya getirilerek sınırları keskin geometrik düzenlemelerle oluşturulmuş kompozisyonlarla oldukça dikkat çekmiştir. Süreç sanatı, arazi sanatı, performans sanatı ve enstalasyon sanatı gibi farklı sanat hareketlerinin oluşumuna da etki eden minimalizm akımının en önemli sanatçıları arasında Carl Andre, Sol LeWitt, Robert Morris, Richard Serra, Donald Judd, Dan Flavin sıralanabilir.

Anahtar Kelimeler: Minimalizm, Minimal Sanat, Minimalizm’de Nesne Anlayışı.