İdil Sanat ve Dil Dergisi
www.idildergisi.com
Cilt 6, Sayı 32  Bahar III 2017  (ISSN: 2146-9903, E-ISSN: 2147-3056)
Meysem SAMSUN

NO Makale Adı
1490364381 HEYKEL SANATINDA “MEKAN” PROBLEMİ

Sanatçı heykelini inşa ederken bir yandan heykelin tüm plastik sorunlarını çözümleyici düşünceler üretirken, öte yandan onun mekân içindeki konumunun ne olacağının yanıtını aramalıdır. Burada konu edilen öncelikle aposteriori bir mekândır ve doğaya aittir. Yapılan; bu mekânı kullanarak formu anlamlandırma ile formun yapısını kullanarak bu mekânı anlamlandırmanın fiziksel ve estetik hesaplarıdır. Heykelin gereci boşluk ve kütledir. Başka bir deyişle heykel, boşluk içinde gerçekleşen, var olan bir sanattır. Heykel gerçekleştikten sonra oluşan mekân apriori bir mekândır ve artık Doğa’ya ait değildir, o; insanın tarihsel ve kültürel varlığına aittir, doğada ancak doğaya karşıttır. Formu oluşturan yapının parçalanması ile elde edilen boşluklarda çeşitlilik kazanan bu mekân, hem heykelin içerisinde bir yerlerde dolaşacak hem de çevresini sınırlayacaktır. Bu makale, sanat yapıtı ve mekân ilişkisinin tarihini ve bu tarihin verilerinden yola çıkarak heykel ve mekân birlikteliğinin çağlar boyu yaşadığı serüveni ve geçirdiği değişimleri incelemeyi amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Mekan, inşa, form, Kütle, Boşluk-Doluluk, Sanatçı