İslam öncesi dönemlerden itibaren Türk şiirinin en çok işlenen konularından olan tabiat ve sevgili, Âşık Tarzı Türk Şiir Geleneğinde de farklı boyutlarda ele alınmıştır. Görüp sevdiği veya hayalinde var olan sevgilinin özelliklerini çeşitli tasvir ve teşbihlerle anlatan halk şairi, gezip gördüğü yerlerin tabiat güzelliklerini de yine kendine has üslubuyla ifade eder. Çoğu zaman halk şairi, sevgili ve tabiat güzelliklerini birbiriyle ilişkilendirerek anlatımını kuvvetlendirir. Bu ilişkilendirmenin en bilineni benzetmedir. En güzel tabiat unsurlarına teşbih ederek sevdiğini tasvir eden ya da hayalindeki kusursuz sevgiliyi betimleyen âşık, bazen de bu tabiat öğelerine, şiirlerinde, sevdiğine selam götürmesi ya da ondan haber getirmesi şeklinde işlevler yükleyebilmektedir.
XX. yüzyılın başlarında yaşayan ve kısa ömrüne onlarca eser sığdıran Kağızmanlı Hıfzı da şiirlerinde sevgili ve tabiat unsurlarına geniş yer veren ve bu kavramları birbiriyle ilişkilendiren bir şairdir. Öncelikle hayatı ve sanatına dair bilgilerin verildiği bu çalışmada, Hıfzı’nın şiirlerinde söz konusu kavramların birbiriyle nasıl ilişkilendirildiği ve bu ilişkilendirmenin hangi boyutlarda ele alındığı tespit edilmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Kağızmanlı Hıfzı, Tabiat, Sevgili, Âşık Şiiri, Tabiat Unsurları