Jean Baudrillard gerçekliğin algısında, geleneksel anlamda gerçekliğin olmadığını, bu gerçekliğin yerini bir hipergerçekliğin aldığını ve bu bağlamda postmodern birey ile tüketim kültürünü bu değişim çerçevesinde inceleyerek simülasyon kuramını ortaya koymuştur. Baudrillard’a göre hipergerçeklik ve simülasyon aynı şeyi işaret etmektedir. Her şey bir simülasyona dönüşmüştür ve simülasyonlar tüketim toplumunun bir parçası olarak ona hizmet etmektedir. Baudrillard, kapitalizmin tüketim toplumunun ortaya çıkmasına neden olması ile postmodern bireyin mecburen bu döngünün içinde kaldığını söyler. Baudrillard’ın simülasyon teorisi, Postmodern birey ve tüketim kültürü konusunda düşünceleri sanat eserlerinde ele alınmış ve filmlerde yer yer göndermelerle ya da filmin ana konusu olarak izleyiciye sunulmuştur. Bu bağlamda, araştırmada temel problem olan film ve sanatsal ürünlerde simülasyon, tüketim kültürü ve postmodern birey düşüncelerinin ilişkisel çözümlenmesi; örnekleme alınan Ana Medieta, Barbara Kruger, Stelarc, Andy Warhol, Jenny Seville, Barbara Kruger gibi sanatçılar ve Şabaniye filmi, Matrix filmi ve Aahh Belinda!. filmi üstünden yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Baudrillard, simülasyon, postmodern birey, tüketim kültürü