İdil Sanat ve Dil Dergisi
www.idildergisi.com
Cilt 6, Sayı 39  Kış I 2017  (ISSN: 2146-9903, E-ISSN: 2147-3056)
Ferhat ÇELİKOĞLU, Cahit AKSU

NO Makale Adı
1511345172 JOHANN SEBASTİAN BACH’ IN Mİ MİNÖR FLÜT SONATININ TEKNİK ANALİZİ VE İCRAYA YÖNELİK YAZILABİLECEK ETÜTLERLE İLGİLİ ÖNERİLER

Bu çalışma; birincil olarak Johann Sebastian Bach’ın BWV 1034 Flüt Sonatı’nın flüt tekniği ve icrasal yönden analiz edilmesi ile alanın bilgi birikimine katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca bu eserin icrası üzerinde çalışacak özellikle mesleki müzik eğitimi öğrenci ve eğitmenlerine yardımcı olmak amacıyla yürütülmüştür. Ayrıca çalışmanın odak noktası ile ilgili kazanımları daha kolay ve daha az zamanda oluşturmaya yardım etmek amacıyla direkt eserle bağıntılı çeşitli etütlerin hazırlanmasında dikkat edilecek noktaların neler olacağına ilişkin bazı öneriler oluşturmak çalışmanın bir diğer amacıdır. Bu araştırmada ‘Betimsel Araştırmalar’ ın bir türü olan “Döküman Analizi ve İçerik Analizi” modeli kullanılmıştır. Çalışmadan; Bach’ın ‘Mi Minör Flüt Sonatı’nın barok müziğin karakteristik yapısını yoğun olarak taşırken kullanılan arpejler, diziler ve yüksek aralıklı birbirine ters atlamaların kulağa hoş gelen eğlenceli melodilerle kaynaştığı görülmektedir. Eserde kullanılan dizinin genişliği ve kapsadığı seslerin çeşitliliği, müzik cümlelerinin akıcı ve detaylı yapısındaki derin müzikal anlatımı ortaya koymaktadır. Eserde yoğun olarak modülasyonlar kullanıldığı, eserde en sık kullanılan ses alanının flütün parlak ve esnek seslere sahip ikinci oktav ses alanı olduğu görülmektedir. Eser bölümlerinin kurulumunda onaltılık ritim kalıplarının yoğun olduğu, Bestecinin eserin bütün bölümlerinde ana tonu belirleyen E5 (Mİ5) sesini ağırlıklı olarak kullandığı sonuçları çıkmıştır. Ayrıca eserin bölümlerinin icrasında yer alan karakteristik ritim kalıplarının; iki ve üç bağlı notalar, mordentli ve trilli motifler olduğu ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca mordentli ve trilli motiflerin bağlı çalımları, çift dil ve tek dil tekniğinin kullanıldığı tartımlar, sekizli notayı onaltılık notaya bağlayan tartım kalıpları, altmış dörtlük ve otuz ikilik notalardan oluşan kalıpların olduğu tespit edilmiştir. Appogiatur (çarpma) tekniği, her süre ve değerde legato çalımlar olduğu, Eserin birinci ve üçüncü bölümlerinde ağırlıklı olarak ‘tek dil’ tekniği, ikinci ve dördüncü bölümlerinde de ağırlıklı olarak ‘çift dil’ tekniğinin kullanıldığı sonucuna varılmıştır. Eserde ağırlıklı olarak sırasıyla; forte, piano, mezzoforte, crescendo ve decrescendo nüans işaretlerinin kullanıldığı, eserde artikülasyon işaretlerinden “detache” tekniğinin daha sık kullanıldığına ilişkin sonuçlara ulaşılmıştır. Ayrıca bu bulgulardan hareketle yazılacak etüdlerin hangi özellikleri taşıması gerektiğine ilişkin öneriler sıralanmıştır.

Anahtar Kelimeler: Johann Sebastian Bach, Flüt, Sonat, Analiz.