Viyola, 20. yüzyılın başından bu yana solo eserler yazılmaya başlanması ve iyi icracılar sayesinde ilerleme kaydetmektedir. Viyola çalmaya ilişkin metodik kaynaklar ne yazık ki yetersizdir ve bu enstrüman için icra edilen eserlerin çoğu kemandan derlemedir. Neredeyse tüm yazılı kaynaklarda, keman ve viyola çalma ve tutuş şekillerinin aynı olduğu belirtilir, nadiren “benzer” tanımı kullanılır. Bu nedenle, çoğu zaman enstrümanlar arasındaki farklılıklar göz ardı edilir ve keman için kullanılan bu teknikler sıklıkla viyola için de kullanılır. Bu makalede viyolaya özgü olan enstrüman tutuşu, sol ve sağ el duruşu, ses üretimi ve vibrato üzerinde durulacaktır.
Anahtar Kelimeler: Viyola, eğitim, metodik ve farklılık
|