İdil Sanat ve Dil Dergisi
www.idildergisi.com
Cilt 7, Sayı 41  Ocak 2018  (ISSN: 2146-9903, E-ISSN: 2147-3056)
Zerrin TAN

NO Makale Adı
1507381524 OBUANIN TARİHSEL GELİŞİMİ VE ÇEŞİTLERİ

Obuanın kökleri, eski Yunan Mısır ve Orta Doğu’ya dayanmaktadır. Obuanın ataları sayılan bir çok nefesli enstrüman, Orta Asya’da “Zurna”, Mısır’da “Zamr”, Çin’de “Kuan”, Japonya’da “Hişiriki” adını taşır. Küçük Asya’dan Yunanistan’a geldiği bilinen “Aulos”, bulgulara göre ilk kez Olympos dağında, Tanrılar Şöleni’nde çalınmıştır. Tanrıça Athena’nın aulostan obuayı icat ettiği düşünülmektedir. Bulgularda aulos, çalıcının elinde çift olarak gösterilmiştir. Bunlardan biri ezgiye katılmak, diğeri ise, çalgı topluluğuna katılmak ve eşlik etmek için kullanılmıştır. Bunun yanı sıra, Avrupa’da halk danslarında kullanılan ilk obualar, kasaba şenlikleri ile büyük toplantılarda da kullanılmıştır. Obua, Fransa’da Louıs XVI zamanında kurulan ilk askeri mızıka takımına alınmıştır.Bu araştırmada, obuanın çalınış ve mekanizma açısından tarih içerisinde büyük virtüözler tarafından sağlanan ilerlemeler ve mekanizmaya yaptıkları eklemeler sayesinde orkestrada kullanılmaya başlandığı görülmüştür. Orkestrada zaman zaman kullanılan diğer çeşitleri ile (Korangle ve Obua’d amore) ile orkestraya girdiği saptanmıştır. Veriler sonucunda, Barok Çağ’ından bu yana obua için pek çok konçertolar yazılmıştır. Bu geleneği Mozart ile yüzyılımızda Richard Strauss’un ve birçok ünlü bestecinin geliştirip sürdürdüğü gözlenmiştir.

Anahtar kelimeler: Aulos, Obua, Korangle, Barok Çağ, Mekanizma